وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
- وَ قَدْ اَرْسَلَ رَجُلاً مِنْ اَصْحابِهِ يَعْلَمُ لَهُ عِلْمَ اَحْوالِ قَوْم مِنْ جُنْدِ الْكُوفَةِ قَدْ هَمُّوا
امام یکی از یاران خود را فرستاد تا از گروهی از سپاه کوفه که قصد داشتند
بِاللَّحاقِ بِالْخَوارِجِ و كانُوا عَلى خَوْف مِنْهُ عَلَيْهِ السَّلامُ، فَلَمّا عادَ اِلَيْهِ الرَّجُلُ قالَ لَهُ:
از ترس حضرت به خوارج ملحق شوند خبر بیاورد، چون برگشت، حضرت پرسید:
«اَاَمِنُوا فَقَطَنُوا، اَمْ جَبُنُوا فَظَعَنُوا؟». فَقالَ الرَّجُلُ: «بَلْ ظَعَنُوا يا اَمْيرَ الْمُؤْمِنينَ.»
آیا ایمن شدند و ایستادند، یا ترسیدند و کوچ کردند؟ عرضه داشت: بلکه کوچ کردند ای امیرمؤمنان.
فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:-
حضــرت فــرمــود :
بُعْداً لَهُمْ كَما بَعِدَتْ ثَمُودُ. اَما لَوْ اُشْرِعَتِ الاَْسِنَّةُ اِلَيْهِمْ،
ایشان را هلاکت باد چنانکه قوم ثمود هلاک شدند. آگاه باشید، هنگامی که نیزه ها به جانب آنان نشانه رود،
وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلى هاماتِهِمْ لَقدْ نَدِمُوا عَلى ما كانَ مِنْهُمْ.
و شمشیرها بر سرشان فرود آید از کاری که کردند پشیمان شوند.
اِنَّ الشَّيْطانَ الْيَوْمَ قَدِ اسْتَفَلَّهُمْ، وَ هُوَ غَداً مُتَبَرِّئٌ مِنْهُمْ وَ مُتَخَلٍّ
شیطان امروز شکست و فرار ایشان را خواست، و فردا از آنان بیزاری جوید و رهایشان
عَنْهُمْ. فَحَسْبُهُمْ بِخُرُوجِهِمْ مِنَ الْهُدى، وَ ارْتِكاسِهِمْ فِى الضَّلالِ
سازد. بیرون رفتن از مدار هدایت، و افتادن در گمراهی
وَالْعَمى، وَ صَدِّهِمْ عَنِ الْحَقِّ، وَ جِماحِهِمْ فِى التّيهِ.
کوردلی، و از راه حق بازماندن، و طغیان و چموشی در مسیر گمراهی آنان را بس است.